با سلام خدمت شما بازديدكننده گرامي ، خوش آمدید
به سایت من . لطفا براي هرچه بهتر شدن مطالب اين
وب سایت ، ما را از نظرات و پيشنهادات خود آگاه سازيد
و به ما را در بهتر شدن كيفيت مطالب ياري کنید.
در سرزمین پارس شاهان مستقلی حكمرانی میكردند كه از زمان سلوكیان تا ابتدای دوره ساسانی خود را پاسداران فرهنگ هخامنشی میدانستند. این شاهان پرتركه نام داشتند . ابتدا چهار شاه از آنان سكه زدند تا اینكه سلوكیان دوباره بر آنها قدرت گرفتند. با یك وقفه این شاهان دوباره استقلال یافتند تا در دوره اشكانی به عنوان شاهك نشین مستقلی شناخته شدند. سكه های آنان دارای نوشته های خط آرامی بود كه احتمالا در ضرابخانه استخر ضرب میشدند. اردشیر پنجم موسس سلسله ساسانی از اعقاب این شاهان است.
تصاویری از دژ بزرگ یزدگرد در نهاوند که ناصر الدین سلطان آن را در جستجوی گنج ویران کرد! در شهر نهاوند بر بلندای تپه‌ای مشرف به شهر قلعه‌ای وجود داشت که داستان ویرانی آن غم انگیز و عبرت آمیز است. داستانی که از گذشته در میان مردم شهر رواج دارد آن است که ناصر الدین سلطان قاجار این قلعه را چون مشرف به منازل و حریم خصوصی مردم بود تخریب کرد؛ اما حقیقت چیز دیگریست. ناصر الدین سلطان در دو نوبت در جستجوی گنجینه‌های بازمانده از عصر ساسانی این دژ را به ویرانی کشانید. سلطان منحوس هیچگاه به هدف خود نرسید اما دژ ساسانی، یادگار ایرانیان کهن جای خود را به ویرانه‌ای تاثر برانگیز داد. او قبل از جستجو دستور داد تا چندین تصویر از دژ تهیه شود و این تصاویر تنها چیزیست که از آن دژ، یادواره تمدن و عظمت ساسانیان، به دست ما رسیده است.
پیاده نظام ساسانی یا " پایگان " نیز از نظر اهمیت بعد از اسوران قرار میگرفتند. آنها مانند " میر میلو های " رومی مسلح به سپر ، نیزه ، و کلاه خود بودند. کلاه خود های عصر ساسانی ، باتوجه به نقش برجسته های موجود در اسناد سنگی و فلزی به چند شکل بودند از جمله یک نمونه از آن شبیه کلاه نمدی ساده بود.کلاه خود های این دوره گاهی زوائدی از نظر نقش ، گل و بوته داشت و بر دو لبه آن زره زنجیری ، یا صفحات چرمی و آهنی نصب میکردید.
تصویربالا : یک کلاه خود متعلق به اواخر دوره ساسانی
جنگجویان ساسانی بهترین نژاد اسب را از منطقه ماد انتخاب میکردند و اسب هایشان نیز زره پوش بود. ساسانیان ، رکاب به کار نمی بردند. هرچند در چین و سرمت ها از رکاب استفاده میشد. ساسانیان به جای رکاب ، از زین استفاده می کردند. حتی اسب خسرو پرویز در نقوش طاق بستان بی رکاب است. در نقش رستم فارس زین را بر اسب سرداران بزرگ میبینیم. در جلوی زین و سر آن ، دسته ای از فلز که با پارچه یا چرم پوشیده میشد ، تابی بزرگ میخورد و بر ران اسب سوار می افتاد. دسته ای دیگر از فلز های پوشیده شده با پارچه و چرم در پشت زین تعبیه شده بود که زیر لبه پوشیده میماند ولی برجستگی اش ، سواره ضربه خورده را از به پس پرتاب شدن محفوظ نگه میداشت. " مجموعا در زمان ساسانیان ساز و برگ جنگی اسب ها تکامل یافته ، داغ نهادن و نشان خانوادگی بر اسبان نیز رایج بود. چنانچه اسب اردشیر در فیروز آباد و هم خسرو پرویز در طاق بستان ، نشان خانوادگی دارند.
تاریخ تمدن ساسانی ، استاد نفیسی تاریخ شاهنشاهی ساسانی به ویراستاری دکتر مهدی افشار تصویربالا: زین های بی رکاب متعلق به دوره ساسانی.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
