ﭼﮕﯿﻦ ﯾﮏ ﻭﺍﮊﻩ ﺗﺮﮐﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻌﻨﺎﯾﺶ ﺩﺭ ﺯﺑﺎﻥ ﻣﺎ ﺁﺩﻣﺨﻮﺍﺭ ﺍﺳﺖ .
ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﻗﺰﻟﺒﺎﺷﺎﻥ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﺗﻮﻟﯽ ،ﯾﮏ ﮔﺮﻭﻩ ﺫﻭﺏ ﺷﺪﮔﺎﻥ ﺩﺭ ﻭﻻﯾﺖ ﺷﺎﻩ ﺻﻔﻮﯼ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﭼﮕﯿﻦ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻭ ﮐﺎﺭﺷﺎﻥ ﺩﺭﯾﺪﻥ ﻭ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎﯼ ﺯﻧﺪﻩ ﻭﻣﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ .
ﭼﮕﯿﻦ ﻫﺎ ﺍﻓﺮﺍﺩﯼ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻭﺍﯾﻞ ﺭﻭﯼ ﮐﺎﺭ ﺁﻣﺪﻥ ﻗﺰﻟﺒﺎﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﺗﺒﺮﯾﺰ ﻭ ﺍﺭﺩﺑﯿﻞ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺷﺎﻩ ﺍﺳﻤﺎﻋﯿﻞ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﭘﺪﺭﻭ ﻣﺎﺩﺭﺷﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﺭﯾﺪﻧﺪ ﻭ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩﻧﺪ؛ﺳﭙﺲ ﻻﺷﻪ ﻫﺎﯼ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺳﭙﺮﺩﻩ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺷﻮﻧﺪ .
ﺍﯾﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﮔﻮﺷﺖ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﻫﺎﺭﯼ ﺩﭼﺎﺭ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪﻭ ﻣﻌﺘﺎﺩ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﮔﻮﺷﺖ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ . ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺩﺳﺘﮕﯿﺮﺷﺪﻩ ﺗﻮﺳﻂ ﺩﺳﺘﻪ ﻫﺎﯼ ﺗﺒﺮﺍﯾﯽ ﺑﻪ ﻧﺰﺩ ﺣﺎﮐﻢ ﯾﺎ ﺷﺎﻩ ﺍﺳﻤﺎﻋﯿﻞ ﺑﺮﺩﻩ ﻣﯿﺸﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﻣﯿﺸﺪ ﮐﻪ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻨﻨﺪ ﻭﺁﻧﻬﺎ ﺗﻮﺑﻪ ﻧﻤﯿﮑﺮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻪ ﭼﮕﯿﻦ ﻫﺎ ﺳﭙﺮﺩﻩ ﻣﯿﺸﺪﻧﺪ .
ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎﯼ ﺯﻧﺪﻩ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﮔﻮﺷﺶ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺩﻧﺪﺍﻥ ﻣﯽ ﺩﺭﯾﺪﻧﺪ ﻭ ﻣﯽ ﺟﻮﯾﺪﻧﺪ؛ ﺳﭙﺲ ﺩﻣﺎﻏﺶ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺩﻧﺪﺍﻥ ﻣﯿﮑﻨﺪﻧﺪ ﻭ ﻣﯽ ﺟﻮﯾﺪﻧﺪ ؛ﺩﺭ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﻌﺪ ﮔﻮﺷﺖ ﺑﺎﺯﻭﺍﻥ ﺳﭙﺲ ﺭﺍﻧﻬﺎﯼ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺩﻧﺪﺍﻧﻬﺎﯾﺸﺎﻥ ﺑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪﻧﺪ ﻭ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩﻧﺪ . ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻫﻤﻪﺀ ﮔﻮﺷﺖ ﺗﻨﺶ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺩﺭﯾﺪﻧﺪ ﻭ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩﻧﺪ .

ﺭﯾﺎﺽ ﺍﻟﻌﻠﻤﺎ/ ﺷﻬﺎﺏ ﺍﻟﺪﯾﻦ ﻣﺮﻋﺸﯽ ﺟﻠﺪ 2 ﺹ119
ﺭﻭﺿﻪ ﺍﻟﺼﻔﺎ ﺹ 41-40
ﻋﺎﻟﻢ ﺁﺭﺍﯼ ﺻﻔﻮﯼ ﺹ 54
ﻏﯿﺎﺙ ﺍﻟﺪﯾﻦ ﺧﻮﺍﻧﺪﻣﯿﺮ ﺹ55